مقاومت کمتر آنتی بیوتیکی روده با رژیم غذایی سرشار از فیبر
به گزارش کادایف خراسان رضوی رژیم های غذایی سرشار از فیبر با مقاومت کمتر آنتی بیوتیکی در باکتری های روده مرتبط می باشد.
به نقل از یورکالرت و بر مبنای نتایج تحقیقی، بزرگسالان سالمی که رژیم غذایی متنوع با حداقل هشت تا ۱۰ گرم فیبر محلول در روز می خورند، میکروب های مقاوم به آنتی بیوتیک کمتری در روده خود دارند.
میکروب هایی که در مقابل آنتی بیوتیک های متداول مختلف مانند تتراسایکلین و آمینوگلیکوزید مقاومت دارند، منبع خطر قابل توجهی برای مردم در سرتاسر جهان هستند، با این انتظار که مشکل مقاومت ضد میکروبی، اصطلاحی که به باکتری ها، ویروس ها و قارچ هایی اشاره دارد که به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند شاید در دهه های آینده بدتر شود.
مقاومت ضد میکروبی در افراد، بیشتر مبتنی بر میکروبیوم روده آنان است، جایی که میکروب ها بعنوان حامل راهبردهای رمزگذاری شده ژنتیکی برای زنده ماندن در تماس با آنتی بیوتیک ها شناخته شده اند.
دانیل لمی، زیست شناس مولکولی مرکز تحقیقات تغذیه انسان غربی ARS در دیویس، کالیفرنیا، آمریکا و رهبر این تحقیق توضیح داد: نتایج به صورت مستقیم به این ایده منتهی می شود که اصلاح رژیم غذایی می تواند یک سلاح جدید در مبارزه با مقاومت ضد میکروبی باشد و ما در مورد رژیم غذایی عجیب و غریب هم صحبت نمی نماییم بلکه از رژیم غذایی متنوع با فیبر کافی صحبت می نماییم.
در این تحقیق، محققان به دنبال ارتباط خاصی از سطوح ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروب های روده انسان با فیبر و پروتئین حیوانی در رژیم غذایی بزرگسالان بودند.
محققان دریافتند که رژیم غذایی منظم با سطوح بالاتر فیبر و سطوح پایین پروتئین، بخصوص شامل گوشت گاو به صورت قابل توجهی با سطوح پایین تر ژن های مقاومت ضد میکروبی (ARG) در بین میکروب های روده مرتبط می باشد.
در این تحقیق، آنهایی که پایین ترین میزان ژن های مقاومت ضد میکروبی را در میکروبیوم های روده شان داشتند، دارای فراوانی بیشتری از میکروب های بی هوازی بودند، باکتری هایی که در حضور اکسیژن رشد نمی کنند و نشانه ای از یک روده سالم کم التهاب هستند. شایان ذکر است که گونه های باکتریایی در خانواده کلوستریدیاسه (Clostridiaceae) بیشترین تعداد بی هوازی یافت شده بودند.
البته میزان پروتئین حیوانی در رژیم غذایی پیشبینی کننده سطح بالای ژن های مقاومت ضد میکروبی نبود. قوی ترین مدرک برای ارتباط مقادیر بالاتر فیبر محلول در رژیم غذایی با سطوح پایین تر ژن های مقاومت ضد میکروبی همراه بود.
لمی اضافه کرد: با کمال تعجب، مهم ترین عامل پیشبینی کننده سطوح پایین ژن های مقاومت ضد میکروبی حتی بیشتر از فیبر، تنوع رژیم غذایی بود. این نکته نشان داده است که ما بخواهیم از منابع متنوعی از غذاهایی بخوریم که فیبر محلول بیشتری برای حداکثر فایده دارند.
فیبر محلول، همان گونه که از نامش پیداست، در آب حل می شود و نوع اصلی فیبر موجود در غلاتی مانند جو و جوی دوسر، حبوبات مانند لوبیا، عدس و نخود، دانه ها (مانند دانه چیا) و آجیل و برخی میوه ها و سبزیجات مانند هویج، انواع توت ها، کنگر فرنگی، کلم بروکلی و کدو حلوایی زمستانه است.
از سوی دیگر، افرادی که بالاترین سطوح ژن های مقاومت ضد میکروبی را در میکروبیوم های روده شان داشتند، در مقایسه با گروه هایی با سطوح کم و متوسط ژن های مقاومت ضد میکروبی، میکروبیوم های روده ای متنوع کمتری داشتند.
لمی اظهار داشت: رژیم غذایی ما غذای میکروب های روده را فراهم می آورد. همه این موارد نشان داده است که آنچه می خوریم امکان دارد چاره ای برای کاهش مقاومت ضد میکروبی با اصلاح میکروبیوم روده باشد.
در مجموع، ۲۹۰ بزرگسال سالم در این تحقیق شرکت کردند.
وی اظهار نمود: اما این هنوز یک شروع است چونکه کاری که ما انجام دادیم یک تحقیق مشاهده ای بود نه تحقیقی که در آن یک رژیم غذایی خاص برای افراد فراهم نماییم که امکان مقایسه های بیشتری را فراهم آورد. در پایان، مداخلات غذایی امکان دارد در کاهش بار مقاومت ضد میکروبی مفید باشد و در نهایت شاید منجر به دستورالعمل های غذایی شود که نحوه کاهش خطر عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک را با تغذیه در نظر می گیرد.
یافته های این تحقیق در مجله mBio انتشار یافته است.
منبع: kadaif.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب